کد مطلب:113830 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:140

نهج البلاغه در رابطه با اصل نظم و اعتدال در نظام آفرینش و وجود اندازه ها و اندازه گیریهای حكیمانه توضیح می دهد كه:

لم یخلق الاشیاء من اصول ازلیه و لا من اوائل ابدیه. بل خلق ما خلق فاقام حده و صور ما صور فاحسن صورته.

(خداوند بزرك مخلوقات را از موادی كه ازلی و ابدی باشند نیافریده بلكه آنها را از عدم بوجود آورد و برای هر یك اندازه و نظمی تعیین فرمود و آنها را به نیكوترین شكل، صورتگری نمود).[1].

و آنگاه در خطبه ی 91 به برقراری نظم و اعتدال در آسمانها اشاره می كند:

و نظم بلا تعلیق رهوات فرجها و لا حم صدوع انفراجها و وشج بینها و بین ازواجها.

(خداوند بزرگ، پستی و بلندی و فاصله های وسیع آسمانها را بدون اینكه به چیزی تكیه داشته باشند نظام بخشید و فاصله ها و شكافهای آنها را بهم پیوند داد و آسمانها را با پیوندهای خاصی به یكدیگر نزدیك و هماهنگ فرمود).[2].

1. خطبه 9 -163 نهج البلاغه المعجم المفهرس.
2. خطبه 32 -91 نهج البلاغه المعجم المفهرس.